Hiphop is niet alleen een muziekstijl, maar wordt ook als cultuur gezien. Deze stijl ontstond in de jaren zeventig, op buurtfeesten van vooral Afro-Amerikaanse jongeren. Op deze feesten speelde een dj vaak twee nummers tegelijk af, en met behulp van een draaitafel zorgde de dj voor pauzes en overgangen tussen de twee nummers.
Pas in 1979 werd de muziekstijl officieel op radio en tv uitgezonden. Het nummer ‘Rapper’s Delight‘ (1979 – Sugarhill Gang) was de eerste hiphopplaat die veel populariteit behaalde. De late opgang van hiphop kwam vooral door de armoede die hiervoor heerste in de gettowijken. De gettowijken waren vaak zeer afgesloten van de buitenwereld.
De hiphop stijl evolueerde zich toen de draaitafels en drummachines betaalbaarder werden. Rap ontwikkelde zich als een vocale stijl, waarbij de ‘zanger’ ritmisch spreekt met de beat. Grote artiesten van deze tijd waren onder andere Marley Marl, Kool Moe Dee en The Fat Boys.
In de jaren 
tachtig ontwikkelde de muziekstijl zich verder door complexere stijlen te ontwikkelen. Hierdoor begon de muziekstijl zich ook uit te breiden naar andere landen, waar hiphop vaak werd vermengd met lokale stijlen. Zo werden er nieuwe sub genres gecreëerd. New school hiphop werd zeer populair, met bekende artiesten als LL Cool J. Gansta rap, gericht op de Afrikaans-Amerikaanse jeugd in de grote steden, bleef beperkt tot de Verenigde Staten.
In de jaren negentig domineerde aan de westkust van de Verenigde Staten G-funk. Aan de oostkust was Afrocentrische jazzrap, alternatieve hiphop en hardcore rap juist populair.
Aan het eind van de jaren negentig was hiphop de best verkochte muziekgenre (1999). De populariteit van de hiphopmuziek bleef ook in de jaren 2000 aanhouden, waarbij hiphop vaak werd gecombineerd met mainstream-pop muziek.
Tegenwoordig hebben we nog steeds grote namen in de hiphop muziekstijl, zoals Lil Wayne, Soulja Boy en Drake. Echter is hiphop nooit meer zo populair geworden als eind jaren negentig.